ایران و عمان سال‌هاست با یکدیگر دارای ارتباط دریایی هستند و عمان در پی این است که دو بندر صحار و چابهار را به پیمان خواهرخواندگی درآورد.

دلیل اصلی اصرار عمان برای اجرای این پیمان، رونق اقتصادی تجارت دریایی با کشورهای پاکستان، افغانستان، هند و حتی آسیای شمالی است.
عمانی‌ها می‌دانند با اجرایی‌شدن روند توسعه فازهای بندر شهیدبهشتی، چابهارآمادگی برای تبدیل شدن به هاب منطقه را دارد.
عمان با قرارگیری در جنوب تنگه هرمز و دارا بودن مرز دریایی با ایران از موقعیت ژئوپلیتیک خاصی برخوردار است و قرارگیری بنادر دوقم و صلاله در نزدیکی ایران، یمن و کشورهای شمال آفریقا موجب تسهیل صادرات مجدد محصولات ایرانی به آفریقا می شود.
به لحاظ اقتصادی عمان با توجه به موقعیت استراتژیک بنادر دوقم به عنوان یک بندر صنعتی "industrial port” و صلاله به عنوان یک بندر بزرگ کانتینری “sea port” در حال راه اندازی پروژه های توسعه ای کلان است. پروژه هایی که با هدف تبدیل این بنادر به قطب صنعتی و لجستیک منطقه ای و کشتیرانی و تبدیل شدن به یک بازیگر کلیدی در صنعت حمل و نقل جهانی راهبرد مهم عمان دراین مسیر است.
بندر دوقم با وسعت حدود 1800 کیلومتر مربع (هم اندازه هنگ کنگ) مانند یک آهن ربای جدید پروژه های اقتصادی را در قرن بیست و یکم به خود جذب کرده و در چند سال آینده یک بندر آزاد و موتور رشد صنعتی عمان خواهد بود.
بنادر دقم و صلاله با توانایی تبدیل شدن به یک هاب تجاری در اقتصاد بین المللی پتانسیل رقابت با (بندر جبل علی در دبی) را دارند و موقعیت این دو بندر برای سرمایه گذاران خارجی جذاب است.
شرکت های چینی قصد دارند تا 10.7 میلیارد دلار در بندر دقم سرمایه گذاری کنند که شامل تاسیسات نفتی، خطوط لوله و ترمینال های نفتی خواهد بود.
عمان دارای ۳ منطقه آزاد با نامهای صحار، صلاله و المزیونه و یک منطقه آزاد اقتصادی ویژه با نام دقم میباشد که هر منطقه دارای ویژگیهای منحصر بفرد خود بوده است.
مسیرهای حمل و نقل عمده بنادر ایرانی جاسک ، شهید باهنر ، شهید رجایی و خرمشهر را با بنادر عمانی آل سوویق ، شیناس ، صحار و سلطان قابوس ارتباط می‌دهد.
با اینکه ایران بیشترین مرز دریایی در خلیج فارس با کشورهای عربی را دارد اما کشور ترکیه بسیار بیشتر از ما کالاهای خودش را به کشورهای حوزه GCC صادر میکند.